Ervaringsverhaal

Blog gezinshuisouder: "Je bent verslaafd aan je telefoon"

Blog gezinshuisouder: ‘Je bent verslaafd aan je telefoon!’

Zelf heb ik het regelmatig geroepen als één van de jongeren weer eens z’n ‘allesie’ urenlang de aandacht geeft. Insta, Snappen, TikTokken, Appen, niets ontsnapt aan de aandacht. De mobiele telefoon is heilig, gaat zelfs mee naar de badkamer en het toilet en vergezelt je verder overal waar je gaat of staat. Je weet maar nooit, je zou belangrijke informatie kunnen missen. Natuurlijk ben je ook verplicht foto’s te delen, kleine verhaaltjes te schrijven en emotiocons te plaatsen, zo blijft iedereen op de hoogte van jouw dagelijkse beslommeringen. Een hele dagtaak!

Het uiteindelijke doel -telefoneren- is achterhaald, daar doen ze niet aan. De telefoon gaat op stil en trillen wordt niet gevoeld, zeggen ze. Als ze naar een feestje gaan wordt ‘allesie’ zorgvuldig voorbereid, hij moet zich opladen voor het feest. Voor de zekerheid nemen we het snoertje mee, stel je voor dat hij leegraakt. Hoe kom je de avond dan nog feestelijk door, je moet immers wel kunnen communiceren met de andere gasten en zij met jou.

Soms is het even afkicken, we moeten ook nog eten. Vervelend als ze mij vinden, het ding is niet welkom aan tafel. Tijdens dit schaarse moment komen de echte gesprekken, dat we elkaar in de ogen kunnen kijken en niet op typefouten hoeven te letten. In de avond zijn ze weer onafscheidelijk, dan worden er ook oortjes gebruikt zodat je niemand hoort zeuren. Deze oortjes laten geen geluid van buitenaf naar binnen, handig.

Een beetje verbaasd ben ik als ik hoor dat de telefoon ook rust heeft verdiend en 's nachts heerlijk tegen de oplader aan mag kruipen. De jongens zijn namelijk bang dat ze de telefoon niet met rust kunnen laten en zich verslapen. Sommige spreken uit ervaring.