“Het is schitterend om te zien dat hij stapjes maakt”

Jongeren begeleiden en helpen zichzelf te ontwikkelen vindt Ilham Farhane het mooiste dat er is. Dat doet ze nu een-op-een met Kenny (15). Een gevoelige en moeilijke jongen die ze drie jaar geleden leerde kennen en met wie ze gelijk een klik had. En toen kwam die vraag …

Ilham: “Kenny leerde ik kennen op Wijdenes, een boerderij en voormaling behandelcentrum van Parlan. Vanaf het begin hadden we een klik met elkaar. Voor Kenny is dat heel belangrijk. Het is een gevoelige jongen die veel aandacht nodig heeft. Op Wijdenes woonde hij met zes kinderen samen. Dat ging niet. Er was te veel onrust. Mijn leidinggevende vroeg me toen: ‘Ilham, jij hebt een goede klik met hem. Hoe zou je het vinden om samen met Kenny een nieuwe start te maken in een kleinschalige wooneenheid?’

Ik voelde me vereerd dat ze het voorstelde en zei tot haar verbazing gelijk ‘ja’. Omdat het een nieuwe wooneenheid was, betekende het ook dat ik veel eromheen moest organiseren, van het inrichten van de woning tot het samenstellen van een begeleidingsteam. Dat laatste heeft even geduurd. Je moet passen bij Kenny. Hij moet echt het idee hebben dat je er voor hem bent. Al met al was het een hele uitdaging en verantwoordelijkheid om de wooneenheid op te starten. En tegelijkertijd mooi dat ik het vertrouwen kreeg. Zo werkt dat bij Parlan. 

Wat ik doe is Kenny begeleiden bij zijn dagelijkse bezigheden. Als hij naar de dagbehandeling moet, maak ik hem op tijd wakker, zorg ik dat hij zich omkleedt, doucht, ontbijt en zijn tanden poetst. Als hij weer thuiskomt laat ik hem zijn verhaal vertellen als hij daar behoefte aan heeft. Hij heeft gewoon veel aandacht nodig. Dat geef ik hem. Ik ben er altijd voor hem. Daar moet hij op kunnen vertrouwen. Wat belangrijk is, is dat je Kenny in het zicht hebt. Dat je weet waar hij is en wat hij doet. 

Werken met jongeren in de leeftijdscategorie van Kenny, zeg maar vanaf een jaar of tien, vind ik het leukste. Bij Parlan kan dat omdat we kinderen en jongeren van alle leeftijden hulp bieden. Dus ook aan tieners. Het mooie aan de tienerjaren is dat het een spannende periode is voor jongeren waarin heel veel gebeurt en ze de wereld gaan ontdekken. Ik zie dat aan mijn eigen kinderen van 11 en 13. Er komt van alles op ze af. Kenny heeft daar veel begeleiding bij nodig. Mijn idee is dat je voor kinderen van deze leeftijd meer nodig bent. 

“Je zag dat hij gelukkig was op dat moment”

Voor Kenny ben ik een vader, moeder, opa, oma, broer en zus ineen. Dat is wat hij mist. Hij heeft geen stabiele en veilige thuissituatie gekend. Dat creëren wij als begeleidingsteam voor hem. We geven hem het gevoel dat hij belangrijk is. Dat hij ertoe doet. Feestdagen vieren we met elkaar. Vorig jaar zijn we met zijn verjaardag met het hele team uit eten geweest bij een all you can eat restaurant in Alkmaar. Dat had hij zelf uitgekozen. Hij genoot er volop van. Je zag dat hij gelukkig was op dat moment. Dat ontroert me.”

“Fijn is dat je er waardering voor terugkrijgt. Dat zit vaak in kleine dingen. Als ik ziek ben, belt hij me op. ‘Ik hoor dat je ziek bent. Wat balen.’ Dat vind ik echt superlief. Meteen daarachter komt de vraag; ‘Wanneer ben je er weer?’ Het mooie van een-op-een-begeleiding is dat je een hechte band met elkaar opbouwt waardoor je sneller dingen bereikt. Zijn kamer opruimen of de vaatwasser uitruimen, dat boeide hem totaal niet. Nu zie je dat hij dat regelmatig uit zichzelf doet. Daaraan merk je dat hij zich ontwikkelt. Het gaat met kleine stapjes maar hij gaat vooruit. Daar doe je het voor. Dat is schitterend om te zien.”

*Om redenen van privacy is de naam van Kenny gefingeerd.